عمل نیکو و تکرار آن همیشه برای پیشرفت انسان چه جسمی و چه فکری اساسی بوده است. کار نیکو کردن از پر کردن است. در برخی از روشهای فکری و ایدئولوژیک ، تعداد مشخصی از تکرارها برای رسیدن به مرحله خاصی از تعالی لازم است. به عنوان مثال ، عدد چهل در بسیاری از ادیان یک شماره مقدس است. در تکرار ارزشمند ، چهل کتیبه، کلمه “عشق” را در ترکیب ها و رنگ های مختلف نشان می دهند. آنها از بینندگان می خواهند که این کلمه را هماهنگ تکرار کنند. تکرار کلمه “عشق” می تواند به ما در رسیدن به سطوح بالاتر کمک کند ، یعنی درک اهمیت عشق و تأثیر عشق در زندگی روزمره.

“تکرار ارزشمند” شامل چهل کتیبه سرامیکی در چهل لعاب مختلف ، تقریباً 20 سانتی متر در 20 سانتی متر است. هر کتیبه کلمه “عشق” را با ترکیبی متفاوت ، به زبان انگلیسی و فارسی به تصویر می کشد. از طریق این کار ، من علاقه مند به بررسی تایپوگرافی و ایجاد ارتباطات سبکی بین فیگورهای فارسی و انگلیسی و قلم ها نیز هستم. قطعات سرامیکی با هم روی یک دیوار واحدبه صورت ترکیبات متشکل و یا پراکنده نصب می شوند. گویی نصب آنها به دلیل انفجار این کلمه از یک منبع غیرقابل ردیابی یا منبع قابل ردیابی است.

تکرار ارزشمند نقطه اوج کارهای من در “مجموعه درستکاری” است. این مجموعه مطالعه‌ای از عشق با روش‌های معنی‌گرایانه است. تکرار ارزشمند آزمایشی در تولید عشق است. آیا اگر هر عبارت با فکر، مراقبت و صمیمانه تکرار شود عشق را به حضور فرا خواهد خواند؟ اگر عشق ۴۰ بار خوانده شود آیا عشق برای خواننده ظاهر می‌شود؟

تکرار ارزشمند همچنین یک عکس‌العمل در برابر تولید انبوه و نیروی کار بی‌معنی است. ما نباید فعالیت‌های انسانی را به یک خط تولید کارخانه تشبیه کنیم که در آن همه اعمال بر اساس یکنواختی و سود اندازه‌گیری می شود.
نتیجه خلقت غیرقابل پیش‌بینی است اما هر عمل آفرینش با مراقبت، نیت، و یا لذت انجام می‌شود. به عبارت دیگر خلقت یک عمل عاشقانه و برعکس تولید انبوه کاری بی‌معنی است.
گرچه کتیبه‌ها شکل و قالب را به اشتراک می‌گذارند و اگرچه هر شکل و قالب طرح منحصر به فرد خود را دارد، ولی همه در خدمت یک هدف مشترک قرار می‌گیرند. هر یک از آنها به عنوان شخصیتی منحصر به فرد و با مراقبت و قصد ساخته می‌شوند. به این ترتیب تکرار شایسته نه تنها ۴۰ بیان عشق بلکه ۴۰ عمل عشق نیز هست.

The post تکرار ارزشمند! appeared first on Reza Hosseiny.

عشق را جستجو کنید!

عشق دوای همه دردهاست. عشق به هستی و هر آنچه در آن است. بیایید عشق را جستجو کنیم! عشق ریشه در نام گیاهی به نام «عشقه» دارد. ماهیت این گیاه این است که همه چیز را به دور و بالای خود می‌پیچاند. هنگامی که این گیاه در اطراف درخت پر می شود، تمام شکل درخت را می پوشاند و ظاهری جدید به آن می بخشد. ماهیت این گیاه پیچیدن و چسبیدن است. در  این اثر (جستجوی عشق)  از بارکد استفاده می کنم که نماد بازرگانی است اما در این کار به شکلی جدید ظاهر می شود و نماد عشق است. پیچک ها در لوله ها می خزند و سعی می کنند ظاهر معمولی یک بارکد را تغییر دهند.
بارکدها بخش اساسی تجارت مدرن هستند. امروزه تبلیغات تجاری بر اساس نیاز مشتری نیست بلکه بر اساس ایجاد تقاضا است. هنگامی که نیازها ایجاد می شوند، هدف قرار دادن مشتریان و تولید محصولات بر اساس نیازهای مشتری کار آسانی است. بنابراین ابتدا بازارها ایجاد می شود و سپس تولیدات بر اساس نیازها انجام می شود.
این اثر یک سوال انتقادی را مطرح می کند: آیا کسی هست که نیاز به عشق ورزیدن و دوست داشته شدن  را تولید کند؟ آیا در کنار خرید های روزمره جائی را هم برای خریدن عشق و عشق ورزی در سبد خانواده قرار داده ایم.  آیا جایی برای حفظ عشق در زرق و برق انواع محصولات وجود دارد؟ این اثر تجلی عشق در هیاهوی عشق به قدرت، شهرت و توسعه طلبی است. این پانل سرامیکی شامل 86 قطعه کاشی با طرح برجسته  است که با تکنیک انگوب ساخته شده است. اندازه این اثر هنری تقریباً 140×180 سانتی متر است.

جشنواره بی‌آفرین ۲۰۲۱ را بررسی کنید

The post عشق را جستجو کنید! appeared first on Reza Hosseiny.

The post برابری در مقابل کمیت! appeared first on Reza Hosseiny.

در طول اعصار ، کلمات ابزاری برای ارسال پیام به دیگران بوده اند. کلمات به برقراری ارتباط کمک می کنند. در زمینه هنر و در سنین مختلف ، سبک های هنری متفاوتی برای توضیح اشکال مختلف هنر بوجود آمده است. هیچ یک از این سبک ها نمی توانند فرایند مشاهده را توصیف کنند. هیچ یک از آنها نمی تواند نحوه حرکت یک هنرمند در یک مفهوم را بیان کند. این سبک ها فقط برخی از کلمات هستند تا ارتباط بهتر بین یک اثر هنری و مخاطب را تسهیل کنند. چه کسی سعی می کند این سبک ها را طبقه بندی کند؟ نه هنرمندان ، بلکه منتقدان هنری. هنگامی که تفاوت بین هنر کاربردی و خالص را تعریف می کردم ، توضیح دادم که همه این مطالب برای تسهیل راه درک و ارتباط با یک اثر هنری ساخته شده است. در غیر این صورت ، آنها قطعی نیستند.

عبارت هنر مفهومی عبارتی است مانند نام های دیگر سبک های هنری ، و لزوما نمی تواند درک مفاهیم هنر را به ما ارائه دهد. ((سول لویت شرایط اصلی هنرهای مفهومی را در “پاراگراف های مربوط به هنر مفهومی” خود که در شماره ژوئن 1967 در Artforum منتشر شد ، بیان کرد. لویت نوشت: “در هنر مفهومی ، ایده یا مفهوم مهمترین جنبه کار است.” )) با این وجود ، این تعریف در مورد شکل (اثر) هنر است ، نه در مورد نحوه شکل گیری ایده هنر. یا اینکه چگونه یک اثر هنری توسط یک هنرمند مفهوم سازی می شود.(( او همچنین ادامه می دهد ، “وقتی هنرمندی از یک شکل مفهومی از هنر استفاده می کند ، به این معنی است که همه برنامه ریزی ها و تصمیمات از قبل گرفته شده است. اجرا یک امر سرسری است. ” این برنامه ریزی اساساً مجموعه ای از استراتژی ها است . (artsy.net))}. همانطور که من تجربه کردم ، بدون هدف (که مفهوم یک اثر هنری است ، نه یک استراتژی) ، هیچ شکل هنری ایجاد نمی شود. همچنین ، عبارت زمان خلقت در این تعریف بیهوده است. کی و چگونه یک هنرمند بر کل ایده تسلط دارد؟ آیا این قبل از اجرا است؟ بدین ترتیب ، هنر مفهومی به سبکی از هنر اشاره می کند ، نه لزوماً مفهومی در پشت یک اثر هنری. با این حال ، به طور خاص ، در این مورد ، سبک هنری مفهومی سبکی است که در پشت یک اثر هنری تفکر عمیقی وجود دارد.

علاوه بر این ، هنرمندان به دنبال یک سبک مشخص هنر نیستند ، آنها فقط سعی می کنند پیامی را به نحوی که احساس آن‌ها به راحتی به آن‌ها میگوید به مخاطب منتقل کنند. به این ترتیب ، یک سبک هنری نیز رسانه ای است که به انتقال سیگنال کمک می کند. گاهی رسانه ها جسورتر از پیام هستند و گاهی مفهوم شجاعانه تر است. هیچ تفاوتی وجود ندارد. این ایده همیشه قبل از هرگونه تعهدی تا پایان تولید با روند ایجاد همراه است. این ایده چنان زنده است که اگر نبود ، هیچ قطعه هنری خلق نمی شد.

در پایان ، همه سبک های هنری بدون توجه به خالص بودن یا کاربردی بودن از یک مفهوم پیروی می کنند کمااینکه اگر اینطور نبود، ما نمی توانستیم هیچ اثری را در محدوده هنر قرار دهیم ، و مطالعه هنر بی معنی خواهد بود. گاهی ایده ها مانند هنرهای مفهومی جسورانه ، پیامدانه یا اغراق آمیز هستند ، و گاهی اوقات فرم ها مانند Photorealism جسورانه ، انتقادی و اغراق آمیز هستند. با این وجود ، هنر  هنر است.

The post هنرهای مفهومی چیست؟ appeared first on Reza Hosseiny.

به تصویر کشیدن آنچه برخاسته از تصورات است همیشه با انسان همراه بوده و این یکی از رموز پدید آمدن هنر است. چه آن انسانی که در جدال با طبیعت پیرامون خود بود و هم این انسانی که خود را اشرف مخلوقات می‌پندارد و غالب بر طبیعت گاه آن تصورات با خاطرات قومی و قبیله‌ای همراه شده و خود را در نماد و سمبل همان قوم و ملت عیان می کند و گاه این تصورات برخاست از ذهن انسان متمدن و اخیراً جدا افتاده از طبیعت به شکل حقایقی بی پرده از تنهایی انسان معاصر و تجلی می گردد

در هر دو حالت انسان هایی پیروزند که توانستند آن تصورات را بی کم و کاست در جریده روزگار به ثبت رسانده تا آیندگان به تصویری صحیح از زندگی و حرکت بشر به سوی آرمان‌هایش دست یابد.

 هنرمندان و نگارگران هر قوم و ملت از مهمترین گروههای هستند که در این مسیر سهم مهم و بسزایی را ایفا می کنند.  از همان بدو پیدایش بشر بر زمین و از زمانی که انسان توانست به هویت خود پی ببرد، و بعد از چیرگی نسبی بر طبیعت پیرامون، تلاش می‌کند تا با نقش اندازی تصورات خود از پیرامون بودن، زیستن، و بقاء خود را تثبیت نماید.

هنرمندان ایرانی و به تعبیر دیگر نگارگران ساکن در سرزمین ایران از جهات گوناگون توانستند به بهترین نحو خاطرات قومی خود را به تصویر کشیده و در بسیاری از موارد به عنوان پیشتازان در عرصه خلاقیت و نوآوری بدعت گزارشیوه های جدید گشته وبا بهره‌گیری از تجربیات سایر ملل (آن هم به خاطر موقعیت جغرافیایی این سرزمین) هنر خود را به اعلاء درجه از نظر کمی و کیفی برسانند. بر ما آشکار نیست این قسم از هویت بشر که همانا خلاقیت و نوآوری است از چه زمانی آغاز می شود، چرا که تنها آثار به جای مانده می‌تواند ما را در بررسی آن کمک نماید، ولی آنچه از آثار به جای مانده بر می آید از همان زمانی که بشر توانست به وجود خود با عنوان مخلوقی بالاتر و والاتر از هر مخلوق دیگر پی ببرد و بر قوه تفکر و تعقل خود واقف شود، این گونه از تمایلات در بشر زنده می گردد. چه زمانی که برای آرامش روح و روان خود به تصویرگری می پردازد، چه زمانی که برای ارتباط با سایر افراد تصویر گری میکند،  و چه زمانی که تصویر می‌کند و تصورات را در دیگران زنده نماید.

تاریخ نگاری در ایران با سایر تمدنهای بشری نسبتاً متفاوت است. یکی از مهمترین این تفاوت ها نوع نگاه و دیدگاه نقاشان شرقی است که از دیدگاه متفاوت شرقی ها به طبیعت نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. ایران یک کشور شرقی است و منظره شرقی یک منظره عرفانی و انتزاعی از طبیعت است. در نتیجه ، در طول تاریخ ، هنرمندان ایرانی نقش انتزاعی ایفا کرده اند ، مگر در مواردی که تسلط بر هنر سایر اقوام ، با میل و یا ناخواسته ، رو به افزایش است.

تفاوت دیگر قدرت هنرمندان ایرانی در گسترش نقشهایشان در سطوح مختلف است. این هنرمند با مهارت و قدرت خلاقانه خود ، طراحی خاصی را با چنین دقت و در سطوح مختلف و متفاوت در آثار هنری ترتیب می دهد که به نظر می رسد هرکدام از این آثار دارای طراحی و نقش خاص خود هستند. از طرف دیگر ، این موضوع باعث ایجاد تنوع در طراحی و نقش می شود. بنابراین ، بر خلاف مغرب ، جایی که این نقاشی معمولاً با تمدن های باستانی و قرون وسطایی و بوم در دوران مدرن همراه است ، در ایران نقاشی روی دیوار یا بوم کاری هنری نبود ، اما علاوه بر دیوار بهترین نمونه است. نقاشی روی سفال ، آثار هنری فلزی ، تصویرگری کتاب و سایر صنایع دستی ، که در همه این موارد این هنرمند با دقت طراحی و نقش خود را بر اساس سطح مطلوب ترسیم کرده است.

نکته دیگر نگاه آیینی نقاش است. به گمان عده‌ای اینگونه نگاه مربوط به بعد از ورود اسلام است و این در حالی است که در اکثر تمدن های پیش از اسلام در ایران، هنرمند همیشه در آثارش یا سعی در نشان دادن مضامینی فرازمینی داشته و یا اگر موضوعات زمینی  دلمشغولی هنرمند است در فضاسازی آثار از نشان دادن همه نمودهای عینی پرهیز می کند و به گونه‌ای فضایی روحانی و معنوی را در آثارش جلو گر می کرده است. (البته مواردی نیز در هنر ایران به چشم می‌خورد که به خاطر نفوذ فرهنگ و هنر مغرب‌زمین آثار هنری کاملاً ناتورالیستی بوده است) این مضامین به خوبی در آثار ساکنان ایران قبل از اسلام مانند ایلامیان، لرستان، فلات مرکزی ایران، هخامنشیان و پس از آن به ویژه ساسانیان به خوبی دیده می‌شود. ذکر این نکته لازم است که نگاه آئینی و نگاه تجریدی به طبیعت پیرامون (که قبلاً به عنوان مهمترین تفاوت عنوان گردید) وابسته به هم می باشند. به تعبیری دیگر،هر نگاه آئینی به هنر مستلزم بیانی تجریدی . ابستره است چراکه بیان حقایق با شیوه های واقعی و طبیعی کمی مشکل به نظر می‌رسد. در هنر آئینی دغدغه هنرمند پرداختن به مضامین حقیقی است.

اما در خصوص این کتاب نکاتی لازم به ذکر است.  اولین نکته هدف از تحریراین کتاب است.هدف این کتاب تطبیق و یا تحلیل رویدادهای نگارگری و نقاشی در ایران با سایر کشورهای جهان نیست.این کتاب فقط به طور مجرد به تحلیل رویدادهای تصویری در ایران زمین از بد تا عصر جدید می پردازد و ذکر تفاوتهای نقاشی در ایران با سایر کشورها به ویژه مغرب‌زمین که در همین مقدمه آورده شده است می‌تواند به خوانندگان  کمک نموده تا به طور کلی هنر این کشور را با سایر کشورها (در صورت آشنایی با هنر آن کشورها) تطبیق نماید.

 این کتاب شامل دو فصل می باشد.  در فصل اول به بررسی نقوش و تصاویر باقی مانده از قبل از اسلام در ایران پرداخته و در فصل بعدی آثار پس از ورود اسلام به ایران بررسی می گردد. همان گونه که توضیح داده شد، تفسیری که ما در این کتاب از نقاشی داریم با تفسیری که معمولاً در کتب نقاشی به ویژه کتاب های تاریخ نقاشی جهان  متفاوت است.

درمغرب زمین به ویژه  بعد از رنسانس، بوم و پانلها آغازگر نقاشی بوده که شیوه‌های بیانی و ترکیب بندی آنها  در سایر آثار تجسمی نیز تأثیرگذار بوده است و این در حالی است که در کشوری مثل ایران تنوع و تکثر در آثار هنری و سطوح گوناگون در این آثار، نقوش ویژه و منحصر به فرد خود را طلب می‌کند و هنرمند طراح نیز با خلاقیت منحصر به فرد خود طرح را برای سطح مورد نظر خلق می‌کند. در بعد از اسلام نیز با رونق کتاب آرایی و تولید کتاب، سبک های تصویرگری و طرح و تزئین آن کتب در سایر آثار هنری تاثیرگذار بوده است. هرچند که طرحهای تزئینی برای نقش اندازی بر روی پارچه، فرش، کاشی و سفال و سایر آثار صنایع دستی نیز جایگاه والا و ارزشمندی در طراحی و تصویر گری ایفاء می نمایند. نقاشی معاصر در ایران که به گونه‌ای بازتاب تاثیر آکادمی ها و مدرنیته در ایران می باشد (به جز مختصر توضیحی در خصوص مکتب سقاخانه) بررسی نگردیده است و آن به این جهت است که هدف از این کتاب پرداختن به تاریخ هنر نقاشی معاصر در ایران نمی باشد.

برای فهم بهتر از زمان وقوع تحولات نقاشی و نگارگری در ایران و به پیشنهاد ناشر و با استفاده از منابع موجود،  وقایع نگاری تاریخی در حاشیه متن اضافه شده است که در خصوص سایر هنر ها و ابداعات هر عصر گفتگو می‌کند. این حواشی در بررسیهای تحلیلی هنر هر دوره و به ویژه آشنا کردن خوانندگان با تحولات در سایر عرصه های اجتماعی و هنری کمک فراوانی می‌کند. چرا که اولاً، تحولات هنری در همه آثار وابسته نمودی یکسان دارند و ثانیاً، پدیده‌ای به نام هنر کاملا با سایر پدیده های اجتماعی و فرهنگی یک جامعه در ارتباط می باشد.

 سعی و تلاش در این کتاب برای پاسداری از ارزش‌های اصیل نهفته در هنر ایران بوده و بیشترین قدردانی اینجانب از تمامی هنرمندان، نویسندگان، مورخین و دلسوزان واقعی درعرصه فرهنگ و هنر (ایرانی و غیر ایرانی)است . زحمات و تلاش‌های آنان میراثی جاودان است  در اختیار، که اگر از آغاز تا کنون آن میراث نبود تلاش من تنها به سرانجام نمی رسید بلکه کاری بیهوده بود.

 این کتاب تقدیم می گردد به روح پاک مادر مهربان و پدر هنرمندم.

بازگشت به انتشارات

The post تاریخ نقاشی در ایران (تألیف رضا حسینی) appeared first on Reza Hosseiny.