در طول اعصار ، کلمات ابزاری برای ارسال پیام به دیگران بوده اند. کلمات به برقراری ارتباط کمک می کنند. در زمینه هنر و در سنین مختلف ، سبک های هنری متفاوتی برای توضیح اشکال مختلف هنر بوجود آمده است. هیچ یک از این سبک ها نمی توانند فرایند مشاهده را توصیف کنند. هیچ یک از آنها نمی تواند نحوه حرکت یک هنرمند در یک مفهوم را بیان کند. این سبک ها فقط برخی از کلمات هستند تا ارتباط بهتر بین یک اثر هنری و مخاطب را تسهیل کنند. چه کسی سعی می کند این سبک ها را طبقه بندی کند؟ نه هنرمندان ، بلکه منتقدان هنری. هنگامی که تفاوت بین هنر کاربردی و خالص را تعریف می کردم ، توضیح دادم که همه این مطالب برای تسهیل راه درک و ارتباط با یک اثر هنری ساخته شده است. در غیر این صورت ، آنها قطعی نیستند.
عبارت هنر مفهومی عبارتی است مانند نام های دیگر سبک های هنری ، و لزوما نمی تواند درک مفاهیم هنر را به ما ارائه دهد. ((سول لویت شرایط اصلی هنرهای مفهومی را در “پاراگراف های مربوط به هنر مفهومی” خود که در شماره ژوئن 1967 در Artforum منتشر شد ، بیان کرد. لویت نوشت: “در هنر مفهومی ، ایده یا مفهوم مهمترین جنبه کار است.” )) با این وجود ، این تعریف در مورد شکل (اثر) هنر است ، نه در مورد نحوه شکل گیری ایده هنر. یا اینکه چگونه یک اثر هنری توسط یک هنرمند مفهوم سازی می شود.(( او همچنین ادامه می دهد ، “وقتی هنرمندی از یک شکل مفهومی از هنر استفاده می کند ، به این معنی است که همه برنامه ریزی ها و تصمیمات از قبل گرفته شده است. اجرا یک امر سرسری است. ” این برنامه ریزی اساساً مجموعه ای از استراتژی ها است . (artsy.net))}. همانطور که من تجربه کردم ، بدون هدف (که مفهوم یک اثر هنری است ، نه یک استراتژی) ، هیچ شکل هنری ایجاد نمی شود. همچنین ، عبارت زمان خلقت در این تعریف بیهوده است. کی و چگونه یک هنرمند بر کل ایده تسلط دارد؟ آیا این قبل از اجرا است؟ بدین ترتیب ، هنر مفهومی به سبکی از هنر اشاره می کند ، نه لزوماً مفهومی در پشت یک اثر هنری. با این حال ، به طور خاص ، در این مورد ، سبک هنری مفهومی سبکی است که در پشت یک اثر هنری تفکر عمیقی وجود دارد.
علاوه بر این ، هنرمندان به دنبال یک سبک مشخص هنر نیستند ، آنها فقط سعی می کنند پیامی را به نحوی که احساس آنها به راحتی به آنها میگوید به مخاطب منتقل کنند. به این ترتیب ، یک سبک هنری نیز رسانه ای است که به انتقال سیگنال کمک می کند. گاهی رسانه ها جسورتر از پیام هستند و گاهی مفهوم شجاعانه تر است. هیچ تفاوتی وجود ندارد. این ایده همیشه قبل از هرگونه تعهدی تا پایان تولید با روند ایجاد همراه است. این ایده چنان زنده است که اگر نبود ، هیچ قطعه هنری خلق نمی شد.
در پایان ، همه سبک های هنری بدون توجه به خالص بودن یا کاربردی بودن از یک مفهوم پیروی می کنند کمااینکه اگر اینطور نبود، ما نمی توانستیم هیچ اثری را در محدوده هنر قرار دهیم ، و مطالعه هنر بی معنی خواهد بود. گاهی ایده ها مانند هنرهای مفهومی جسورانه ، پیامدانه یا اغراق آمیز هستند ، و گاهی اوقات فرم ها مانند Photorealism جسورانه ، انتقادی و اغراق آمیز هستند. با این وجود ، هنر هنر است.
You can be the first person to comment...